از آنجائيكه انرژي خورشيدي جزء پيوسته اي از زندگي روزانه در روي كره زمين است، بشر از طلوع عصر تكنولوژي سعي كرده است كه توان اين انرژي را براي اهداف مفيد مهار نمايد. روش هاي فني گوناگوني بوجود آمده و تكميل شده اند و طرحهاي بسياري با درجات موفقيت متفاوت آزمايش گرديده اند و صنايع جديد و اقتصادي تأسيس گرديده اند. اما این پیشرفتها به دلیل نواقص اجرایی منجر به تغییر در اکوسیستم زمین شده اند بگونه ای که تولید روزافزون گازهای گلخانه ای نظیر  co₂و cH₄ و No₂ و کلروفلروکربن و اُزن و بخار آب منجر به افزایش دمای متوسط جهان شده که موجب آب شدن کوههای یخ قطبها و افزایش آب دریاها شده است. به همین دلیل کاهش محسوسی در میزان تولید دی اکسید کربن توسط انسان لازم است. جایگزینی سوختهای فسیلی با انرژی خورشیدی برای گرم کردن آب داغ یکی از ساده ترین و قابل اعتماد ترین راه هاست. براساس آمار مندرج در ترازنامه انرژی هر بشکه نفت خام 2/01 = NOX و 3/59 = SOX و 10/65= COX بر حسب کیلوگرم در سال تولید می کنند. برای امکان مقایسه میزان آلودگی هر دستگاهی باید میزان انرژی مصرفی آن را با استفاده از جداول ظرایب تبدیل ترازنامه انرژی به سوخت فسیلی معادل تبدیل کرد. (هر Btu معادل ^9-10×179 بشکه نفت خام است.) با این شرط سوخت مصرفی سالانه آبگرمکن گازی برابراست با:                    کیلوکالری در سال 10⁶×24 = 1/6 بشکه نفت خام

و به طریق مشابه برای محاسبه انرژی سالانه آبگرمکن خورشیدی داریم 562 کیلووات بر ساعت که برابر با 0/3 بشکه نفت خام است.  جدول زیر مقایسه میزان تولید آلودگی توسط دستگاههای مذکور برای حجم 200 لیتر است:

جالب است بدانیم  برای مصرف 3 نفر انسان حدود 220 کیلوگرم گاز مایع در سال صرف تولید آب گرم    می شود. با توجه به ظرفیت حرارتی گاز مایع که حدود 1/46 مگاژول بر کیلوگرم است سالانه نیاز به حدود 2400000 کیلوکالری انرژی جهت تولید آب گرم این تعداد افراد است.